امشب وسط روضه هواشو کردم بدجور.
یک جنس دلتنگی خاص.
گرچه همین یک ساعت پیش تلفنی باهاش صحبت کرده بودم ولی دلم هواشو کرده.
نمی دونم حکمتش چیه که وسط روضه حضرت علی اکبر(ع)، آدم هوای باباشو کنه.
کاش تهران بود.
کاش من اونجا بودم.
قطعا لحظه ای در دیدارش تعلل نمی کردم.
وسط واحد خوندن حاجی، اینستا رو چک کردم.
حسینیه اعظم فیلم دسته فردا رو آپلود کرده.
جایی از فیلم با بابا مصاحبه کرده.
غربت بده.
خوب غربت هم بده.
الحمدلله علی کل حال

 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها